La peinture chinoise classique est denommée en chinois 中国画 zhōngguó huà, peinture chinoise, ou 国画 guó huà, peinture du pays, en opposition à la peinture chinoise d'inspiration occidentale apparue au XIXe siècle. On peut la considérer comme une branche autonome de la calligraphie chinoise, dont elle partage le medium, fondé sur les quatre trésors du lettré : pinceau chinois, bâton d'encre, pierre à encre (pour moudre la pierre à encre et la mélanger à de l'eau) et papier de riz.
Elle se distingue d'autres genres de peinture chinoise, par exemple la peinture de fresques bouddhiques des cavernes de Dunhuang.
La peinture chinoise classique est constituée d'un ensemble de styles typiques de l'extrême-orient, et qui sont à l'origine des techniques de peintures que l'on trouve aussi en Corée et Japon.
Les genres en peinture chinoise
En fonction du contenu
- peintures de fleurs et oiseaux (花鸟画 huā niǎo huà)
- peintures de paysages (山水画 shān shuǐ huà) Article détaillé : .
- peintures de gens (人物画 rén wù huà)
En fonction de la technique
Histoire de la peinture chinoise
La peinture chinoise classique n'a émergé qu'après l'essor de la calligraphie chinoise sur papier de riz, dont elle est pour ainsi dire intégralement issue.
La peinture de paysages constitue le genre le plus "noble" de la peinture chinoise classique, ou s'y trament les conceptions micro et macro-cosmiques chinoises de l'univers. Ce n'est pas un art figuratif d'après modèle, mais plutôt le précipité de l'état d'esprit du peintre, qui se met au travail non sans avoir préalablement visité la montagne dépeinte.
Dans le cas de la peinture de paysages - "montagne et eau" (voir l'article Shanshui) en chinois, l'harmonie des éléments yin et yang, le jeu des consistances atmosphériques, des strates géologiques, des textures rendues en noir et blanc, ont pour fondement une appropriation expressionniste de la nature très éloignée de la Mimésis, ou imitation formelle, de l'esthétique occidentale.
La conception confucéenne du monde transparaît également dans la peinture de paysages, ou les figures ou constructions humaines apparaissent en taille très réduite, située dans un cadre cosmologique complet.
Seules les peintures ayant pour sujet des végétaux, animaux ou humains introduisent ouvertement la couleur dans la peinture ; le thème des lettrés en méditation ou en réunion (par exemple, les Sept sages de la forêt de bambou), ou encore du saint, sont des thèmes particuliers de ces peintures. Certains peintres sont spécialisés dans un thème en particulier : la peinture de chevaux (Xu Beihong ou Jupeon en français), de bambous, voire de crevettes.
Ce n'est que tardivement que des poèmes ou épitaphes ont été rajoutés directement sur les peintures, en particulier de paysages. Les oeuvres les plus célèbres se caractérisent également par le nombre de sceaux à l'encre rouge désignant la liste des empereurs les ayant possédés au sein de la collection impériale, dont le destin a conduit la plus grande partie au Musée National du Palais de Taipei, Taiwan, suite à l'exil de l'armée du Guomindang.
La représentation de l'espace chinois, rejetant la perspective en point de fuite, a toutefois adopté dans les derniers siècles des representations de l'espace trigonométrique, notamment pour la représentation de villes.
Modernisation et occidentalisation de la peinture chinoise
Durant le premier quart du siècle, plus précisément depuis l'instauration de la république en Chine en 1911 certains jeunes peintres ont étudié l'art de la peinture occidentale à l'étranger, afin de revitaliser leur culture à la recherche de nouvelles idées. De retour en Chine, ils ont su combiner leur nouveau bagage de connaissances avec les matériaux et les techniques traditionnels chinois. De là commence la modernisation de la peinture chinoise.
Ce nouvel essor de la peinture chinoise est donc du au contexte historique du pays. Durant la première moitié du siècle, la Chine a continué à être le théâtre de querelles politiques internes et la cible d'invasions étrangères. En 1949, la République populaire de Chine a été créée. Les artistes ont alors produit des oeuvres glorifiant l'entrée dans une ère nouvelle, le renouveau du pays et l'avenir du peuple. Nombre d'artistes, formés à l'école de la tradition, ont entrepris de voyager pour enrichir leur art tout en peignant des scènes de la vie courante. Zao Wou-Ki, très jeune, vers l’âge de vingt ans, alors qu’il terminait ses études à l’Ecole des Beaux-Arts d’Hangzou, fut attiré et influencé par la peinture occidentale moderne et rejoingna la France.
T’ang Haywen s’installe en France la même année ; il adopta une attitude plus fidèle à l’esprit de la tradition si ce n’est à sa forme puisqu’il devait, après une période d’assimilation des techniques occidentales, revenir à la pratique exclusive de l’encre pour lui insuffler une nouvelle forme, abstraite et radicalement moderne.
Découvert par les jeunes générations, via de grandes rétrospectives en Chine Populaire ces dernières années, Zao Wou-Ki est l’artiste qui introduit de l’extérieur la modernité abstraite occidentale dans l’art chinois de cette seconde moitié du XXe siècle. Mais si Zao Wou-Ki a toujours dénié à la tradition une quelconque influence formelle sur son art, il reconnaît volontiers, évoquant ses encres, qu’il ne saurait être fondamentalement en opposition avec celle-ci : « Il ne s’agit pas de renouer avec la tradition de la peinture chinoise actuelle ou même de celle d’après les Song. Mais je crois en elle. Elle m’a beaucoup aidé à retrouver un certain moi-même que j’avais oublié, qui était enfoui sous des choses. Je me suis dégagé d’elle. Il me semble qu’elle fait maintenant partie de mon univers (...). Le jet immédiat de l’encre sur le papier produit un vide construit chargé de poésie. L’encre et le papier me donnent beaucoup de lucidité pour atteindre le silence. Grâce à eux, il se forme un espace que l’on ne peut avoir en peinture ».
Matériaux et Techniques
Le pinceauLe pinceau chinois est d'une importance capitale dans la peinture chinoise ; c'est un outil beaucoup plus raffiné que le pinceau occidental. Il y a toute une couronne de poils courts et plus doux qui agissent comme réservoir qui prolonge le noyau formé de poils longs, résistants et aux fines pointes. Avec un seul et même pinceau, on peut tracer aussi bien des lignes extrêmement fines que des lignes très épaisses. Il est utilisé autant pour la peinture que pour la calligraphie. Ces deux arts sont d'ailleurs étroitement liés. Non seulement de nombreuses peintures chinoises portent des inscriptions calligraphiques, mais les tracés dans la peinture, généralement les contours, ont une apparence nettement calligraphique.
Autres techniques et matériaux
Avant le xxe siècle, les peintres chinois n'avaient jamais utilisé la peinture à l'huile. Seules l'encre chinoise et les couleurs à l'eau étaient appliquées sur du papier ou de la soie. Le papier chinois est très absorbant. Une fois qu'un trait a été tiré, il est impossible de le corriger. Pour les peintures très élaborées, le papier est traité avec de l'alun, qui le rend moins absorbant. La soie fait généralement l'objet du même traitement. Sur la plupart des peintures chinoises, on peut voir une estampe à l'encre rouge ou un sceau indiquant le nom de l'artiste. La plupart des oeuvres chinoises sont peintes sur rouleau. Elles sont composées de deux bâtons de bois, épais en bas et mince en haut. Quand on ne les expose pas, on les roule autour du plus gros bâton pour pouvoir les ranger.
Maîtres de la peinture chinoise (中国画家 zhōngguó huàjiā)
pinyin | Wade-Giles | Nom en sinogrammes traditionnels | Nom en sinogrammes simplifiés | Dates | Notes |
---|
An Zhengwen | | | | Dynastie Ming |
Biān Jǐngzhāo | Pien Ching-chao | 邊景昭 | 边景昭 | Dynastie Ming |
Biān Shòumín | Pien Shou-min | 邊壽民 | 边寿民 | 1684-1752 |
Bian Wenyu | | | | 1627-1671, Dynastie Ming |
Cao Buxing | Ts'ao Pu-hsing | 曹不興 | 曹不兴 | IIIe siècle |
Cao Zhibai | Ts'ao Chih-pai | | | Dynastie Yuan |
Chén Chún | Ch'en Ch'un | 陳淳 | 陈淳 | 1483 - 1544 |
Chen Daofu | Ch'en Tao-fu | | | Dynastie Ming |
Chén Hóngshòu | Ch'en Hung-shou | 陳洪綬 | 陈洪绶 | 1598 - 1652 |
Chén Jìrú | Ch'en Chi-ju | 陈继儒 | 陳繼儒 | 1558-1639 |
Chen Lin | Ch'en Lin | | | Dynastie Yuan |
Chen Mei | | | | actif 1726 - 1736 Dynastie Qing |
Cheng Jiasui | Ch'eng Chia-sui | | | Dynastie Ming |
Chéng Zhèngkuí | Ch'eng Cheng-k'ui | 程正揆 | 程正揆 | 1604-1670 |
Chéng Suì | Ch'eng Sui | 程邃 | 程邃 | 1605-1691 |
Chóu Yīng | | 仇英 | | Dynastie Ming |
Cuī Zǐzhōng | Ts'ui Tzu-chung | 崔子忠 | 崔子忠 | Dynastie Ming | [#] (Chinois) |
Dài Jìn | Tai Chin | 戴進 | 戴进 | 1388-1462 |
Dai Xi | Tai Hsi | | | 1801-1860 |
Dèng Shírú | Teng Shih-ju | 鄧石如 | 邓石如 | Dynastie Qing |
Dīng Guānpéng | Ting Kuan-p'eng | 丁觀鵬 | 丁观鹏 | Dynastie Qing |
Ding Yunpeng | Ting Yün-p'eng | 丁云鵬 | 丁云鹏 | 1547-? |
Dǒng Qíchāng | Tung Ch'i-ch'ang | 董其昌 | 董其昌 | 1555-1636 |
Dǒng Yúan | Tung Yüan | 董源 | 董源 | c.934 - c.962 |
Du Jin | Tu Chin | | | Dynastie Ming |
Du Qiong | Tu Ch'iung | | | 1396 - 1474, Dynastie Ming |
Fan Qi | Fan Ch'i | | | Dynastie Qing |
Fāng Cóngyì | Fang Ts'ung-i | 方從義 | 方从义 | Dynastie Yuan |
Fei Danxu | Fei Tan-hsü | | | Dynastie Qing |
Fù Bàoshí | Fu Pao-shih | 傅抱石 | 傅抱石 | 1904 - 1965 |
Gai Qi | Kai Ch'i | | | 1774-1829 |
Gao Cen | Kao Ts'en | 高岑 | 高岑 | Dynastie Qing |
Gāo Fènghàn | Kao Feng-han | 高鳳翰 | 高凤翰 | 1683-1749 |
Gāo Kègōng | Kao K'o-kung | 高克恭 | 高克恭 | 1248-1310 |
Gāo Qípeì | Kao Ch'i-p'ei | 高其佩 | 高其佩 | 1660-1734 |
Gao Xiang | Kao Hsiang | | | 1688-1753 |
Gōng Xián | Kung Hsien | 龔賢 | 龚贤 | 1618-1689, Dynastie Qing |
Gù Ān | Ku An | 顧安 | 顾安 | c.1289-? |
Gu Fuzhen | | | | 1634 - après 1719, Dynastie Qing |
Gù Hóngzhōng | Ku Hung-chung | 顧閎中 | 顾闳中 | c.910 - c.980 |
Gù Kǎizhī | Ku K'ai-chih | 顧愷之 | 顾恺之 | c. 345-c. 406 | nom d'artiste 长康 (Changkang); sobriquet 虎头 Lien externe sur Gu Kaizhi |
Gu Hongzhong | Ku Hung-Chung | 顧閎中 | 顾闳中 | c.937-c.975 |
Gu Zhengyi | Ku Cheng-i | | | Dynastie Ming |
Guan Daosheng | Kuan Tao-sheng | | | Dynastie Yuan |
Guō Xī | Kuo Hsi | 郭熙 | 郭熙 | actif 960-1127 |
Hán Gàn | Han Kan | 韓幹 | 韩干 | ? - 780 |
Hong Ren | Hung Jen | | | 1610-1664 |
Hou Maogong | | | | 1552-1620 |
Hú Jiéqīng | Hu Chieh-ch'ing | 胡絜青 | | 1905-2001 |
Hu Zao | Hu Tsao | | | Dynastie Qing |
Hua Yan | Hua Yen | 華喦 | 華喦 | Dynastie Qing |
Huáng Bīnhóng | Huang Pin-hung | 黃賓虹 | 黄宾虹 | 1864-1955 |
Huang Daozhou | | | | 1585 - 1646, Dynastie Ming |
Huang Ding | Huang Ting | | | Dynastie Qing |
Huáng Gōngwàng | Huang Kung-wang | 黃公望 | 黄公望 | 1269-1354 |
Huang Ji | | | | XVe siècle, Dynastie Ming |
Huáng Quán | Huang Chüan | 黃荃 | 黄荃 | 903-965 |
Huang Shanzhou | | | | 1855-1919? , Dynastie Qing |
Huáng Shèn | Huang Shen | 黃慎 | 黄慎 | 1687-1772 |
Huang Xiangjian | | | | 1609-1673 |
Huang Yi | | | | 1744-1802, Dynastie Qing |
Jiāo Bǐngzhēn | Chiao Ping-chen | 焦秉貞 | 焦秉贞 | 1689-1726 | [#], [#], [#], [#] |
Jiǎng Tíngxí | Chiang T'ing-hsi | 蔣廷錫 | 蒋廷锡 | 1669-1732 |
Jin Nong | Chin N'ung | 金農 | 金农 | 1687-1764 |
Jīn Tíngbiāo | Chin T'ing-piao | 金廷標 | 金廷标 | Dynastie Qing |
Jū Cháo | Chü Ch'ao | 居巢 | 居巢 | 1811-1865 |
Ke Jiusi | K'o Chiu-ssu | | | Dynastie Yuan |
Kūn Cán | K'un Ts'an | 髡殘 | 髡残 | 1612 - 1673, Dynastie Qing |
Lán Yīng | Lan Ying | 藍瑛 | 蓝瑛 | 1585-1664, Dynastie Ming |
Lěng Mèi | Leng Mei | 冷枚 | 冷枚 | Dynastie Qing |
? | Li Cheng | ? | ? | 919-967 |
Lǐ Fāngyīng | Li Fangying | 李方膺 | 李方膺 | 1695-1755 |
Lǐ Kàn | Li K'an | 李衎 | | 1244-1320 |
Li Gonglin | | | | 1049-1106, dynastie Song du Nord |
Li Liufang | | | | 1575-1629, Dynastie Ming |
Li Rongjin | Li Jung-chin | | | Dynastie Yuan |
Lǐ Shàn | Li Shan | 李鱓 | | 1686?-c. 1762 |
Li Shida | | | | 2e moitié du XVIe siècle, Dynastie Ming |
Li Shixing | Li Shih-hsing | | | Dynastie Yuan |
Lǐ Táng | Li T'ang | 李唐 | 李唐 | 1047-1127 |
Li Zai | Li Tsai | | | Dynastie Ming |
Liáng Kǎi | Liang K'ai | 梁楷 | 梁楷 | actif 1127-1279 |
Lín Liáng | Lin Liang | 林良 | 林良 | Dynastie Ming |
Liu Jue | Liu Chüeh | | | Dynastie Ming |
Lǚ Jì | Lü Chi | 呂紀 | 吕纪 | 1477-? |
Lu Guang | Lu Kuang | | | Dynastie Yuan |
Lù Zhì | Lu Chih | 陸治 | 陆治 | 1496 - 1577, Dynastie Ming |
Luó Mù | Lo Mu | 羅牧 | 罗牧 | 1622-? |
Luó Pìn | Lo P'in | 羅聘 | 罗聘 | 1733-1799 |
Luo Zhichuan | Lo Chih-ch'uan | | | Dynastie Yuan |
Mǎ Wǎn | Ma Wan | 馬琬 | 马琬 | Dynastie Yuan |
Ma Yuanyu | Ma Yüan-yü | | | Dynastie Qing |
Méi Qīng | Mei Ch'ing | 梅清 | 梅清 | 1623 - 1697, Dynastie Qing |
Mi Fu | Mi Fu | 米芾 | 米芾 | 1051-1107 |
Mi Youren | | | | 1074-1153, dynastie des Song du Sud |
Min Zhen | Min Chen | | | Dynastie Qing |
Ni Duan | | | | actif au début du XVe siècle, Dynastie Ming |
Ní Yuánlù | Ni Yüan-lu | 倪元璐 | 倪元璐 | Dynastie Ming |
Ní Zàn | Ni Tsan | 倪瓚 | 倪瓒 | 1301-1374, Dynastie Yuan |
Pán Tiānshòu | P'an T'ien-shou | 潘天壽 | 潘天寿 | 1897-1971 |
Pú Huá | P'u Hua | 蒲華 | 蒲华 | Dynastie Qing |
Pǔ Rú | Pu Ju | 溥儒 | 溥儒 | 1887-1963 | [#] |
Qí Báishí | Ch'i Pai-shih | 齊白石 | 齐白石 | 1863-1957 | [#] |
Qian Du | Ch'ien Tu | | | 1763 - 1844, Dynastie Qing |
Qian Gu | Ch'ien Ku | | | 1508 - ? Dynastie Ming |
Qián Xuǎn | Ch'ien Hsüan | 錢選 | 钱选 | 1235-1305 |
Qiú Yīng | Ch'iu Ying | 仇英 | 仇英 | 1505 - 1553, Dynastie Ming |
Rèn Rénfā | Jen Jen-fa | 任仁發 | 任仁发 | 1254-1327 |
Rèn Xióng | Jen Hsiung | 任熊 | 任熊 | 1823-1857 |
Rèn Xūn | Jen Hsün | 任薰 | 任薰 | 1835-1893 |
Rèn Yí | Jen I | 任頤 | 任颐 | 1840-1896 |
Shao Mi | Shao Mi | | | Dynastie Ming |
Shěn Quán | Shen Ch'üan | 沈銓 | 沈铨 | 1682-1760 |
Shen Shichong | Shen Shih-ch'ung | | | Dynastie Ming |
Shěn Zhōu | Shen Chou | 沈周 | 沈周 | 1427-1509, Dynastie Ming |
Shèng Mào | Sheng Mao | 盛懋 | 盛懋 | Dynastie Yuan |
Sheng Maoye | Sheng Mao-yeh | | | Dynastie Ming |
Shí Tāo | Shih T'ao | 石濤 | 石涛 | 1642-1707 | Yuan Ji |
Song Maojin | Sung Mao-chin | | | Dynastie Ming |
Song Xu | Sung Hsü | | | 1525 - après 1606, Dynastie Ming |
Sun Junze | Sun Chün-tse | | | Dynastie Yuan |
Sūn Kèhóng | Sun K'o-hung | 孫克弘 | 孙克弘 | 1533-1611 |
Sūn Lóng | Sun Lung | 孫隆 | 孙隆 | Dynastie Ming |
Táng Bó Hǔ | | 唐伯虎 | | Dynastie Ming | [#] |
Tang Di | T'ang Ti | | | Dynastie Yuan |
Tang Yifen | T'ang I-fen | | | Dynastie Qing |
Táng Yín | T'ang Yin | 唐寅 | 唐寅 | 1470-1523 |
Wáng Duó | Wang Tuo | 王鐸 | 王铎 | 1592-1652 |
Wang E | Wang O | | | Dynastie Yuan |
Wáng Fú | Wang Fu | 王紱 | 王绂 | 1362 - 1416, Dynastie Ming |
Wang Guxiang | Wang Ku-hsiang | | | Dynastie Ming |
Wang Hui | Wang Hui | | | 1632 - 1717, Dynastie Qing |
Wáng Jiàn | Wang Jian | 王鑒 | 王 鉴 | 1598-1677 |
Wáng Lǚ | Wang Lü | 王履 | 王履 | 1332-? |
Wáng Miǎn | Wang Mien | 王冕 | 王冕 | 1287-1359 |
Wáng Méng | Wang Meng | 王蒙 | 王蒙 | 1308-1385 |
Wáng Shímǐn | Wang Shih-min | 王時敏 | 王时敏 | 1592-1680, Dynastie Qing |
Wang Shisen | Wang Shih-sen | | | Dynastie Qing |
Wáng Wéi | Wang Wei | 王維 | 王维 | 701- 761 |
Wáng Wǔ | Wang Wu | 王武 | 王武 | 1632-1690 |
Wang Yi | Wang I | | | Dynastie Yuan |
Wang Yuan | Wang Yüan | | | Dynastie Yuan |
Wang Yun | | | | 1652 - après 1735, Dynastie Qing |
Wang Yuanqi | Wang Yüan-ch'i | | | 1642 - 1715, Dynastie Qing |
Wáng Xīmèng | Wang Hsi-meng | 王希孟 | 王希孟 | ?-1120? |
Wáng Zhènpéng | Wang Chen-p'eng | 王振鵬 | 王振鹏 | Dynastie Yuan |
Wén Bórén | Wen Po-jen | 文伯仁 | 文伯仁 | 1502-1575, Dynastie Ming |
Wen Jia | Wen Chia | | | Dynastie Ming |
Wén Tóng | Wen T'ung | 文同 | 文同 | 1018-1079 | Style name Yuke (与可) |
Wén Zhēngmíng | Wen Cheng-ming | 文徵明 | 文徵明 | 1470-1559 | [#], [#] |
Wú Bīn | Wu Pin | 吳彬 | 吴彬 | actif 1573 - 1627, Dynastie Ming |
Wú Chāngshuò | Wu Ch'ang-shuo | 吳昌碩 | 吴昌硕 | 1844-1927 |
Wú Dàoxuán | Wu Tao-hsan | 吳道玄 | 吴道玄 | 685-758 |
Wú Hóng | Wu Hung | 吳宏 | 吴宏 | Dynastie Qing |
Wú Lì | Wu Li | 吴历 | 吳歷 | 1632-1718, Dynastie Qing |
Wu Shixian | Wu Shih-hsien | | | Dynastie Qing |
Wu Wei | Wu Wei | | | Dynastie Ming |
Wú Zhèn | Wu Chen | 吳鎮 | 吴镇 | 1280-1354 |
Wú Zuòrén | Wu Tso-jen | 吳作人 | 吴作人 | |
Xi Gang | Hsi Kang | | | Dynastie Qing |
Xià Chǎng | Hsia Ch'ang | 夏昶 | 夏昶 | 1388-1470 |
Xiàng Shèngmó | Hsiang Sheng-mo | | 项圣谟 | 1597-1658 |
Xiang Yuanbian | | | | 1525-1590, Dynastie Ming |
Xiao Chen | | | | 1656- ?, Dynastie Qing |
Xiāo Yúncóng | Hsiao Yün-ts'ung | | 萧云从 | 1596-1673, Dynastie Qing |
Xiè Shíchén | Hsieh Shih-ch'en | | 谢时臣 | 1488-1567, Dynastie Ming |
Xie Sun | Hsieh Sun | | | Dynastie Qing |
Xú Bēihóng | Hsü Pei-hung | 徐悲鴻 | 徐悲鸿 | 1895-1953 |
Xū Gǔ | Hsü Ku | 虛谷 | 虚谷 | Dynastie Qing |
Xú Wèi | Hsü Wei | 徐渭 | 徐渭 | 1521-1593 |
Xú Xī | Hsü Hsi | 徐熙 | 徐熙 | 937-975 |
Yan Hui | Yen Hui | | | Dynastie Yuan |
Yán Lìběn | Yen Li-pen | 閻立本 | 阎立本 | ?-673 |
Yang Jin | Yang Chin | | | Dynastie Qing |
Yáng Wéizhēn | Yang Wei-chen | 楊維楨 | 杨维桢 | Dynastie Yuan |
Yao Tingwei | Yao T'ing-wei | | | Dynastie Yuan |
Yao Yunzai | | | | Dynastie Ming |
Yè Xīn | Yeh Hsin | 葉欣 | 叶欣 | Dynastie Qing |
Ye Cheng | | | | actif 1522 - 1566, Dynastie Ming |
Yuan Jiang | Yüan Chiang | | | actif vers 1680 - 1730, Dynastie Qing |
Yuan Yao | Yüan Yao | | | ? - vers 1778, Dynastie Qing |
Yun Shouping | Yün Shou-p'ing | | | 1633-1690 |
Yu Zhiding | Yü Chih-ting | 禹之鼎 | 禹之鼎 | 1647-1716 |
Zeng Jing | Tseng Ching | | | Dynastie Ming |
Zha Shibiao | Cha Shih-piao | | | 1615-1698 |
Zhǎn Zǐqián | Chan Tzu-ch'ien | 展子虔 | 展子虔 | 581-618 |
Zhāng Dàqiān | Chang Ta-ch'ien | 張大千 | 张大千 | 1899-1983 |
Zhang Dunfu | | | | Dynastie Ming |
Zhang Hong | | | | 1577 - après 1668, Dynastie Ming |
Zhang Lu | Chang Lu | | | Dynastie Ming |
Zhāng Sēngyáo | Chang Seng-yao | 張僧繇 | 张僧繇 | 502-557 |
Zhang Shunzi | Chang Shun-tzu | | | Dynastie Yuan |
Zhāng Shūqí | Chang Shu-ch'i | 張書旂 | | 1900-1957 | [#] |
Zhang Wo | Chang Wo | | | Dynastie Yuan |
Zhāng Xuān | Chang Hsüan | 張萱 | 张萱 | ?-? during 618-907 |
Zhang Yin | Chang Yin | | | Dynastie Qing |
Zhāng Zéduān | Chang Tse-tuan | 張擇端 | 张择端 | actif 960-1127 | [#] |
Zhang Zongchang | Chang Tsung-ts'ang | | | 1686 - 1756, Dynastie Qing |
Zhào Jí | Chao Chi | 趙佶 | 赵佶 | | Empereur Huizong, Dynastie Song (宋徽宗) |
Zhào Mèngfǔ | Chao Meng-fu | 趙孟頫 | 赵孟頫 | 1254-1322 |
Zhao Yong | Chao Yung | | | Dynastie Yuan |
Zhao Yuan | Chao Yüan | | | Dynastie Yuan |
Zhào Zhīqiān | Chao Chih-ch'ien | 趙之謙 | 赵之谦 | 1829-1884 |
Zhao Zuo | Chao Tso | | | Dynastie Ming |
Zhèng Xiè | Cheng Hsieh | 鄭燮 | 郑燮 | 1693-1765 | Nom de cour Bǎnqiáo 板橋; lien ext : [#] (Chinois), [#] |
Zhou Chen | Chou Ch'en | | | actif vers 1472 - 1535, Dynastie Ming |
Zhou Ding | | | | XVe siècle ?, Dynastie Ming |
Zhōu Fǎng | Chou Fang | 周昉 | | actif 960-1127 |
Zhou Hao | | | | 1685 - 1773, Dynastie Qing |
Zhou Wenjing | Chou Wen-ching | | | Dynastie Ming |
Zhou Zhimian | Chou Chih-mien | | | Dynastie Ming |
Zhū Dā | Chu Ta | 朱耷 | 朱耷 | 1626-1705 | également appelé Bā Dà Shān Rén 八大山人 |
Zhu Derun | Chu Te-jun | | | Dynastie Yuan |
Zou Yigui | Tsou I-kui | | | Dynastie Qing |
Zou Zhe | Tsou Che | | | Dynastie Qing |
Contemporains (近代 jìndài)
Voir aussi
Liens externes